بزرگترين مانع پيشرفت حقايق مكتب خدا ابرقدرتهاي كفر و گناه هستند.

بزرگترين مانع پيشرفت حقايق مكتب خدا و تكامل زندگي انسان ها اكثريت ابرقدرتهاي كفر و گناه هستند. قهرا سرمايه بزرگ آنها براي موفقيت، جهل و ضعف مردم است. مي توانيم ابر قدرت هاي كفر و گناه را به سلسله جبالي كه مانع حركت شده اند تشبيه كنيم و پيشوايان مذاهب باطل را به آن دره هاي عميق. اين پيشوايان مذهب باطل براي مسافرين همان دره هاي عميق جهل يا بيابان هاي خشك و خشن هستند كه سرمايه آنها ترسانيدن بندگان خدا از آينده هاي خطرناكي است كه به فكر خود درست كرده اند يا نتوانسته اند مكتب انبياء را به كيفيت مناسب توجيه و تعريف كنند. دولت ها و ابرقدرت ها هم كه براي استثمار ملت هاي عقب افتاده مانع ترقي و تكامل مي شوند به منزله سلسله جبالي هستند كه راه انسان هاي سالك الي الله را بسته اند و مانع حركت آنها شده اند. در دعای افتتاح به ما ياد داده اند از خدا بخواهيم كه قدرتي ظاهر سازد تا اين موانع را پراكنده كند. صداع به معناي دردسر يا مرض هايي است كه در خون و مزاج انسان توليد مي شود و سلامتي انسان را تهديد ميكند. بر خدا يا مربيان آسماني لازم است اين دردسرها را معالجه كنند يعني عوامل مرض ها و دردسرها و يا موانع ترقي و تكامل را از پيش پا بردارند. خداوند متعال در آياتي در سوره حجر به پيامبر ميفرمايد: واصدع بما تؤمر واعرض عن المشركين. يعني با مأموريتي كه داري اين دردسرها را برطرف كن و مردم را شكوفا كن گرچه صداع به معناي دردسر است وليكن هرگز خداوند به پيامبري دستور نميدهد كه مايه دردسر مردم باش بلكه دستور ميدهد عوامل دردسر را برطرف كن و مردم را شكوفا نما. معلوم است كه يك چنين قدرتي در ابتدا خاص خداوند متعال است. فقط خدا قدرت دارد موانع بزرگ را بردارد و يك چنين درههاي عميقي را صاف كند. خداوند تبارك و تعالي همه جا كارهاي حكومتي و تربيتي خود را با واسطه انجام ميدهد. آن وسيله ها و واسطه هاي كامل بين انسانها و خداي متعال، ائمه اطهار هستند و خداوند متعال يك نفر از آنها را براي روزي كه بتواند بوسيله او خواهش بندگان را به اجابت برساند ذخيره نموده است. بر طرف شدن يك چنين موانع بزرگي از پيش پاي سالكين راه خداوند متعال، از قضاياي قيامت است. (فرازی از دعای افتتاح)