قیام امام حسین ع چه درسی برای ما داشت؟

وقتی امر دایر شد که دین و آبرو و حیثیت تو از بین برود یا مال و ثروت و زندگی تو از بین برود، این مال و ثروت است که باید فدای دین و آبرو شود یعنی همیشه کم ارزش، فدای پرارزش میشود. یعنی اگر من کشته شوم آبرو داشته باشم بهتر است یا زنده باشم و بی آبرو باشم! اگر زنده باشم مثل یزید و شمر باشم بهتر است یا مثل حرّ و حبیب بن مظاهر کشته شوم و از شهدا باشم! این را امام حسین (ع) با قیامش به ما یاد می دهد که مرگ سرخ بهتر از زندگی ننگین است. امام حسین (ع): العار او لامن دخول ناری و نار اولی من رکوع یعنی وقتی خطرات پیش آید و بخواهد آبرو و عزت و ایمان و تقوا را از بین ببرد فرار از خطرات ایمان و تقوا را از دست نده. لذا حضرت می فرماید: انّ دعی یابن دعی رکبنی بین العزتین یعنی این پسر معاویه می خواهد ما خوار و ذلیل زیر دستش شویم، لذا هیهات من الظلة. خدا اجازه نداده که ما خوار و ذلیل شویم. وقتی دشمن بخواهد قلدری کند در مقابلش می ایستیم. کشته شدن به از ذلیل شدن است. حال اگر همه این درس ها را یاد بگیرند، ظلم و ستم در عالم می خوابد و هیچ ظالمی در عالم پیدا نمی شود. اگر این بوش و اسرائیل سرباز نداشته باشند چگونه می خواهند ظلم کنند. پس این سربازها آدم های بی شعوری هستند که به خاطر یک لقمه نان خودشان را اسیر آدم های بد کردند. (چکیده ای از سخنان ناب استاد سخنان ناب استاد غفاری)