قیام امام حسین ع چه درسی برای ما داشت؟

وقتی امر دایر شد که دین و آبرو و حیثیت تو از بین برود یا مال و ثروت و زندگی تو از بین برود، این مال و ثروت است که باید فدای دین و آبرو شود یعنی همیشه کم ارزش، فدای پرارزش می‏شود. یعنی اگر من کشته شوم آبرو داشته باشم بهتر است یا زنده باشم و بی‏ آبرو باشم! اگر زنده باشم مثل یزید و شمر باشم بهتر است یا مثل حرّ و حبیب بن مظاهر کشته شوم و از شهدا باشم! این را امام حسین (ع) با قیامش به ما یاد می‏ دهد که مرگ سرخ بهتر از زندگی ننگین است. امام حسین (ع): العار او لامن دخول ناری و نار اولی من رکوع  یعنی وقتی خطرات پیش آید و بخواهد آبرو و عزت و ایمان و تقوا را از بین ببرد فرار از خطرات ایمان و تقوا را از دست نده. لذا حضرت می ‏فرماید: انّ دعی یابن دعی رکبنی بین العزتین یعنی این پسر معاویه می‏ خواهد ما خوار و ذلیل زیر دستش شویم، لذا هیهات من الظلة. خدا اجازه نداده که ما خوار و ذلیل شویم. وقتی دشمن بخواهد قلدری کند در مقابلش می ‏ایستیم. کشته شدن به از ذلیل شدن است. حال اگر همه این درس ها را یاد بگیرند، ظلم و ستم در عالم می‏ خوابد و هیچ ظالمی در عالم پیدا نمی‏ شود. اگر این بوش و اسرائیل سرباز نداشته باشند چگونه می ‏خواهند ظلم کنند. پس این سربازها آدم‏ های بی‏ شعوری هستند که به خاطر یک لقمه نان خودشان را اسیر آدم ‏های بد کردند. (چکیده ای از سخنان ناب استاد سخنان ناب استاد غفاری)